Wielka Warszawska jest najwyżej notowaną i jedną z najważniejszych porównawczych gonitw sezonu, której zwycięzca otrzymuje Nagrodę Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy.
Gonitwa przeznaczona jest dla koni trzyletnich oraz starszych i rozgrywa się na przełomie września i października na torze do wyścigów konnych na Służewcu. Co jeszcze warto wiedzieć na jej temat?
Wielka Warszawska – najlepsze ciekawostki
Tradycja i prestiż
Wielka Warszawska została ustanowiona w 1895 roku przez hrabiego Augusta Potockiego – ówczesnego prezesa Towarzystwa Wyścigów Konnych w Królestwie Polskim. Stworzono ją na wzór francuskiej Grand Prix de Paris. Z czasem stała się międzynarodową gonitwą porównawczą dla trzyletnich i starszych koni pełnej krwi angielskiej. Warunkami i terminem rozgrywania Wielka Warszawska przypominała Nagrodę Łuku Triumfalnego w Paryżu.
W latach 1917–1918 wydarzenie to odbywało się w Odessie, gdzie znaczna część polskich koni wyścigowych została wywieziona po wybuchu pierwszej wojny światowej. Ze względu na carskie restrykcje, rozgrywanie Wielkiej Warszawskiej było zawieszone w latach 1907–1912. Nie odbywała się ona również w czasie pierwszej wojny światowej, czyli między 1914 a 1916 rokiem oraz w czasie hitlerowskiej okupacji, która miała miejsce w latach 1939–1944.
Już od pierwszych edycji Wielka Warszawska była synonimem prestiżu. Wysoka ranga rozgrywek sprawiała, że uczestniczyły w nich najlepsze konie wyścigowe. Pierwszym zwycięzcą był Aschabad – syn Rulera. Był to pierwszy polski koń, któremu udało się wygrać Wszechrosyjskie Derby w Moskwie w 1887 roku. Hodowcą wymienionych koni był założyciel Stadniny Koni Krasne – Ludwik Krasiński.
Derbiści i rekordziści
Końmi, które w tym samym roku zwyciężyły w Derbach i Wielkiej Warszawskiej na Torze Służewiec były: Wizjer (1952 rok), De Corte (1954 rok), Sombrero (1955 rok), Peary (1957 rok), Demona (1964 rok), Erotyk (1968 rok), Daglezja (1971 rok), Dipol (1972 rok), Dargin (1973 rok), Iranda (1976 rok), Kliwia (1991 rok), Arctic (1998 rok), Dżamajka (2000 rok), Kombinacja (2001 rok), Intens (2011 rok), Patronus (2013 rok), Greek Sphere (2014 rok), Va Bank (2015 rok), Caccinii (2016 rok), Bush Brave (2017 rok). Wyłącznie derbista z 1948 roku, Ruch, zwyciężył Wielką Warszawską za drugim razem, w następnym sezonie.
Dwa razy – w wieku 3 oraz 4 lat – Wielką Warszawską wygrały: Turysta (1947, 1948), który nie wystartował w Derbach, jako że zadebiutował w wieku 3 lat i nie został zgłoszony, Demona (1964, 1965), Erotyk (1968, 1969) oraz Kliwia (1991, 1992). Drugim po Turyście koniem, który zadebiutował w wieku 3 lat i wygrał w tym samym roku Wielką Warszawską, był Rain and Sun.
Starszym koniem, który zwyciężył Wielką Warszawską 2 lata z rzędu w wieku 5 i 6 lat (w 2004 i 2005), był San Luis. W kolejnych 2 latach zajmował on drugie miejsca.
Najdłuższa przerwa, podczas której derbiści nie zwyciężali w Wielkiej Warszawskiej, trwała od 1977 do 1990 roku. Następna miała miejsce w latach 2002–2010.
Ostatnim starszym koniem, któremu udało się zwyciężyć Wielką Warszawską, był czteroletni Camerun – zdobył podium w 2012 roku.
Wielką Warszawską 4 razy wygrały konie z zagranicy. Były to: Montauciel (Stany Zjednoczone, 1994 rok, w treningu węgierskim), Vishnu (Niemcy, 1999 rok), Caitano (Wielka Brytania, 2002 rok, w treningu niemieckim) oraz Eugip Hill (Szwecja, 2007 rok).
Najwięcej zwycięstw w Wielkiej Warszawskiej, bo aż 15, ma na swoim koncie Stadnina Koni Golejewko.
Pierwszym prywatnym hodowcą, który po wojnie odnosił sukcesy w Wielkiej Warszawskiej, był Grzegorz Kaczmarek.
Najlepszy czas w Wielkiej Warszawskiej, który jest jednocześnie rekordem toru na dystansie 2600 metrów, osiągnął w 2011 roku koń Intens trenowany przez Krzysztofa Ziemiańskiego. Jego czas to 2’40,3”.
Zgłęb tajemnice swoich snów i naucz się odczytywać ukryte przekazy, które mogą ukrywać się w twoich marzeniach. Dowiedz się, jak sen może wpływać na twoje życie codzienne.
